Ante el enigma de la soledad: Trascender la mirada individual para abordar un fenómeno común

Azken urteotan, areagotu egin da harreman sozialek pertsonen bizitzan duten garrantziari buruzko kontzientzia, osasunarekin eta ongizatearekin duten lotura nabarmentzen duten ikerketek bultzatuta. Aldi berean, bakardadeari heltzeko politikak jarri dira abian, osasun publikoari eta kohesio sozialari dagokienez dagoen kezkagatik.

Dakigunez, bakardadea fenomeno konplexua da, faktore indibidual, interpertsonal, komunitario eta sozialen aniztasunak eraginda. Monografiko honetan, bakardadea ulertzeko ezagutu behar diren alderdiei buruz hausnartzen da, bai eta bakardadea esparru sozioekologiko batean koka daitekeen planteamendu zabal batetik agertzea ahalbidetzen duten faktoreei buruz ere.

Ikerketa hau bakardadeari aurre egiteko prebentziozko planteamendu batzuekin amaitzen da, ikuspegi integrala hartzeko eta faktore makrosozialak eta kulturalak zein zuzeneko esku-hartzeak kontuan hartzeko beharra adierazten duen diskurtso baten pean. Horrela, politika publikoen diseinuak kultura- eta gizarte-desberdintasunekiko sentikorra izan behar du. Beraz, pertsona bakarrik dagoenean, bakardadeari heltzeaz gain, lagun sareak eta pertsona esanguratsuak ere sustatu behar dira bakardadea prebenitzeko.