Adinkeria komunikabideetan

Adinagatiko diskriminazioa edo adinkeria errealitate ukaezina da, baina oso berria beste diskriminazio batzuekin alderatuz gero, 60ko hamarkadara arte kontzeptua bera ere ez baitzen existitzen. Diskriminazio horrek lotura estua du adinekoekiko estereotipo negatiboekin, gainerako pertsonek egiten dituzten gauzak egiteko gai ez direla uste izatearekin eta zahartzearen ikuspegiarekin, arazo gisa, eta ez arrakasta sozial gisa.

Testu hau Imsersok argitaratutako argitalpen baten parte da, eta diskriminazio mota horren alde anitzak ilustratzen dituzten artikulu eta testigantza batzuk biltzen ditu.

Elena del Barriok, Matia Institutuko zuzendarikideak, komunikabideek adineko pertsonekin lotutako edo protagonizatutako albisteei ematen dieten tratamendua aztertzen du, eta narratiba edadista bat sostengatzeko joera du. Narratiba horren arabera, talde bat homogeneizatzeko joera dago, eta talde horren ezaugarria kontrakoa da, haren aniztasuna.

Funtsezkoa da, sektore horrek zahartzaroari eta adinekoei buruzko gizarte-iruditeriaren eta diskurtsoen sorreran duen zeregina kontuan hartuta, kazetaritzaren kode deontologikoan adina sartzea, arreta jarri behar zaion diskriminazio-modu gisa, eta arreta profesionala zorroztu behar da, adin jakin bat izateagatik pertsonak mespretxuz edo aurreiritziz aipatzeari uko eginez